Back

ชีวิตอยู่ในกำมือผู้ว่าจ้าง...

ชีวิตเหี้ยไรเป็นแบบนี้

ทำงาน 5 วันแลกวันหยุด 2 วัน

ลายาวไม่ได้

เงินเดือนขึ้นอยู่กับเจ้านายว่าอยากให้เท่าไร

คนแม่งมีภาระเยอะแค่ไหน ไม่มีใครแคร์ ให้โอกาสไม่เคยให้ จะต้องไปสนใจพวกเหี้ยนี่ทำไม

ทำไมไม่กำหนดชีวิตเอง เป็นเจ้านายตัวเอง ไม่ต้องให้ใครหน้าไหนมาคุมชะตา ควยกูเกิดมามีเงินเป็นร้อยล้าน ต้องมาเป็นทาสรับใช้ เอาชีวิตไปขายแลกกับเศษเงิน คนอย่างกูเงินเดือนละหลักล้านมันจะยากเกินจนหาไม่ได้เลยหรอวะไอ้เย็ดแม่

ชีวิตกูจะต้องมาเหนื่อยกับเงินหลักหมื่นหลักแสนหรอวะ คนอื่นแม่งได้เดือนเป็นสิบล้าน ซื้อรถยังกับขนม ทำไมคนอย่างกูเกิดมาตระกูลดีๆ ต้องมามีชีวิตเดือดร้อนกับเงินแค่นี้วะไอ้เหี้ย

ต้องมาคอยสมัครงาน เพิ่มเงินทีละ 3-4 หมื่น จะเพิ่มทีสองเท่ายากจนจะตายควย

กูเป็นเจ้าของธุรกิจ เพิ่มทีเป็น พันเท่าไอ้สัด exponential growth ทำกับเดือนได้ไหมไอ้แม่เย็ด

scale เวลา scale ให้กูดูที ไอ้เหี้ย กูมีเวลาแค่นี้ มีจำกัดสัดๆ ต้องมาทำแลกเงิน

กูไปทำอะไรที่มันมีประโยชน์กับคนอื่น เขาจะได้ให้เงินกูเยอะๆ ไม่ต้องมานั่งเป็นทาสเวลาแบบนี้

ควยเอ้ย FUCK THIS SHIT

ต่อไปนี้กูจะไม่ทนอีกแล้ว ชีวิตที่กูอยากใช้กูจะใช้ อะไรที่กูอยากทำกูจะทำ